محمد صابری

در پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین بیش اعتمادی مدیران و ریسک شرکت با توجه به نقش تعدیل‌گ سهامداران نهادی دربین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. پژوهش حاضراز نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها در گروه پژوهش های توصیفی-همبستگی قرار دارد. هم چنین، به منظور انتخاب حجم نمونه از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک (غربالگری) استفاده شد که با توجه به شروط در نظر گرفته شده، در نهایت ۱۵۳شرکت در دوره زمانی شش ساله بین سال های ۱۳۹۴ الی ۱۳۹۹ (در مجموع ۹۱۸ سال-شرکت) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای بررسی سوال‌ها از روش های مربوط به رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم افزار Eviews۸ و با استفاده از روش داده های پانلی (تابلویی) – اثرات ثابت و هم چنین روش حداقل مربعات جزیی بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان می دهند که اول اینکه بین اطمینان بیش ازحد مدیران با ریسک بازار و عملیاتی شرکت ها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. دوم اینکه رابطه بین اطمینان بیش ازحد مدیران با ریسک بازار و عملیاتی شرکت‌های دولتی وجود دارد اما این ارتباط برای شرکت های غیردولتی مورد تایید قرار نگرفت. سوم اینکه، سهامداران نهادی فعال بررابطه بین اطمینان بیش از حد مدیران و ریسک بازار شرکت ها اثر معناداری دارند که این اثر برای ریسک عملیاتی مورد تایید قرار نگرفت. چهارم اینکه سهامداران نهادی غیرفعال بر رابطه بین اطمینان بیش از حد مدیران با ریسک بازار و عملیاتی شرکت ها اثرگذار می باشند. پنجم اینکه سهامداران نهادی فعال بر رابطه بین اطمینان بیش از حد مدیران و ریسک عملیاتی شرکت‌های دولتی اثرگذار می باشند. در نهایت، سهامداران نهادی غیرفعال بر رابطه بین اطمینان بیش از حد مدیران با ریسک بازار و عملیاتی شرکت‌های دولتی اثرگذار می باشند.